Szkoła Podstawowa w Sokolnikach ma bardzo długą historię. Podobnie jak wieś Sokolniki, która liczy sobie ponad 800 lat. Pierwsza Szkoła zimowa w Sokolnikach powstała, w 1853 roku. Jej pierwszym nauczycielem był Józef Rasowicz ze Skowierzyna. Dopiero, gdy w roku 1888 wybudowano Dom Gminy, jedno z pomieszczeń przeznaczono na zorganizowanie pierwszej klasy szkoły etatowej. Od roku 1895 etatowym nauczycielem był Tomasz Kotulski. Szkoła w okresie międzywojennym liczyła 5 klas, a zapisanych dzieci było 219. Kierownikiem szkoły był Tomasz Kotulski. Najdłużej uczył i kierował szkołą, bo do 1935 roku, następnie przeszedł na emeryturę. Kierownictwo szkoły objął Jan Zaboja (narodowości ukraińskiej). Funkcję tę pełnił do 1942 roku. Pod jego kierunkiem stopień organizacyjny szkoły zmienił się z 5 klasowej na 7 klasową.
W 1939 roku rozpoczęto dobudowę piętra na budynku szkolnym, gdzie przewidziano w sumie 7 izb lekcyjnych, szatnię, kancelarię szkolną, pokój nauczycielski, gabinet i dwie izby rekreacyjne. Sanitariaty w starej szkole doprowadzono do pełnej używalności. Ten wspaniały zamiar na ówczesne czasy doprowadzono do wykonania w stanie surowym I piętra i urządzenia klatki schodowej. Wybuch II-ej wojny światowej i okupacja, a szczególnie brak materiałów budowlanych zawiesił budowę. Sama nauka w czasie okupacji natrafiała na wiele trudności spowodowanych wyeliminowaniem niektórych przedmiotów (historia, geografia, wiedza o Polsce), ale i budynek szkolny, często zajmowały wojska niemieckie. Okupant obniżył stopień organizacyjny szkoły w Sokolnikach zamieniając ją z 7 klasowej na 4 klasową z czterema nauczycielami.
Z dniem 1 maja 1942 r. nastąpiła zmiana kierownictwa szkoły. Stanowisko to objął Józef Piękoś, wysiedlony przez Niemców z Górnego Śląska. Nauczycielami byli: Anna Rogatka wysiedlona z poznańskiego , podobnie jak Adam Poślednik i Zofia Lubarska. Nauczyciele bez względu na ograniczenia programowe starali się więcej informacji przekazać o Ojczyźnie. Na lekcjach przyrody i rachunków omawiali niektóre zagadnienia z historii ojczystej i geografii Polski.
W wyniku działań wojennych doszło do uszkodzenia budynku szkoły, do odbudowy której mieszkańcy Sokolnik powołali Społeczny Komitet Odbudowy Szkoły. Ze względu na ogólne zniszczenia wojenne, Komitet Odbudowy Szkoły miał znaczne trudności w podjęciu działań. Z pomocą przyszło wielu mieszkańców, którzy z pełnym poświęceniem pomagali w wykonaniu prac, gromadzeniu materiałów. Po usunięciu gruzów i uporządkowaniu parteru rozpoczęto rok szkolny 1944/45 w terminie. Aby odrobić zaległości wojenne w nauczaniu uruchomione zostały dwa kursy dokształcające dla młodzieży pozaszkolnej, od 15 grudnia 1944 do marca 1945 roku. W roku szkolnym 1944/45 nauka odbywała się tylko w dwóch izbach na trzy zmiany, gdyż w pozostałych klasach prowadzony był remont z funduszu mieszkańców bez dotacji państwowych, podobnie został wykonany sprzęt.
W kolejnym roku szkolnym 1945/46 sytuacja zaczęła się normować. Rozpoczęcie roku szkolnego miało miejsce 10 września 1945 roku. Ogólna liczba uczniów wynosiła 278, natomiast kadra nauczycielska wraz z kierownikiem szkoły stanowiła 6 osób: Józef Piękoś, Maria Golińska, Hanna Dyrkacz, Stefania Piękoś, Helena Pawłowska, Bronisława Antończyk.
Następne lata szkolne nie wniosły nic nowego poza normalnym tokiem nauczania i wychowania. Na uwagę zasługuje fakt, iż młodzież udawała się do kościoła po raz ostatni w otwarciu roku szkolnego 1948/49. Od następnego roku inauguracji dokonywano już w szkole, co świadczy o ingerencji państwa w wewnętrzne życie szkolne. Rok szkolny 1949/50 rozpoczęto 1 września 1949 roku z udziałem dzieci z okolicznych szkół. Podobnie jak w roku poprzednim starano się nadać oprawę świecką. Ogólna liczba uczniów w roku szkolnym 1949/50 wynosiła 261 dzieci.
Kolejnymi wydarzeniami, lecz już pozytywnymi dla środowiska, było przeprowadzenie w 1958 roku ewidencji wsi. Inicjatywa mieszkańców z jednoczesnym opodatkowaniem się, skłoniła władze państwowe do elektryfikacji wsi i szkoły. W roku szkolnym 1960/61 doszło do przemianowania szkoły w Orliskach w filie szkoły w Sokolnikach.
Rok szkolny 1964/65 rozpoczął się przy zmianie kierownika szkoły. W miejsce Józefa Piękosia funkcję tę objął Jan Trela. Grono nauczycielskie stanowili: Adolf Ciba, Alicja Ciba, Stanisława Czerepak, Maria Golińska, Stefania Piękoś, Michalina Tworek, Zofia Wilk, Władysław Wilk i Jadwiga Zwoźna. Razem w szkole było 268 uczniów w 10 oddziałach.
W roku 1966/67 został wprowadzony system ośmioklasowy, a tym samym został przedłużony obowiązek szkolny do lat 17-tu. Razem uczniów było 291 zorganizowanych w 10 oddziałach. Nowo zatrudnieni nauczyciele: Maria Kaput, Halina Walczyna i Maria Głaz. W roku szkolnym1967/68 kierownictwo szkoły przejęła Jadwiga Zwoźna. Przez cały okres kierowania szkołą wykazywała troskę o poprawę warunków nauczania, przeprowadziła remont szkoły i zainstalowała centralne ogrzewanie. Udział uczniów w konkursach i olimpiadach wpływał na doskonalenie procesu dydaktycznego. Absolwenci podejmowali dalszą naukę w szkołach ogólnokształcących i zawodowych.
W roku szkolnym 1986/87 doszło do zmiany stanowiska kierowniczego. Na dyrektora szkoły mianowana została mgr Kazimiera Dziura, dotychczasowa nauczycielka tutejszej szkoły. Ogólna liczba uczniów wynosiła 345 zorganizowana w 16 oddziałach. W skład kadry nauczycielskiej wtedy wchodzili: Maria Galent, Janina Zych, Michalina Tworek, Anna Polek, Władysław Wilk, Tadeusz Komórkiewicz, Jacek Wiśniewski, Alina Czerepak, Anna Bąba, Wioletta Marciniec, Cecylia Kozieł, Janina Motas, Stanisława Czerepak, Małgorzata Krzywiecka, Bogusława Burlikowska, Jadwiga Zwoźna, Maria Jamroziewicz. Od 1992 r. organem prowadzącym dla szkoły została Gmina Gorzyce.
Rok szkolny 1992/93 pozwolił powrócić do tradycji międzywojennych i powojennych i rozpoczął się Mszą Świętą w Kościele Parafialnym w Trześni. W szkołach przywrócono krzyże i naukę religii. W szkole warunki do nauki były trudne (17 oddziałów w 7 salach lekcyjnych , brak sali gimnastycznej, ubikacje na zewnątrz budynku) nauka odbywała się na 3 zmiany. Zaistniała potrzeba rozbudowy szkoły lub budowy nowego budynku. Historia powstawania nowego budynku była długa i zawiła. Już w 1985 r. zaczęły powstawać i rozwiązywać się społeczne komitety. Władze oświatowe nie widziały potrzeby rozbudowy szkoły. Brak bogatych sponsorów i niewielka zasobność materialna mieszkańców Sokolnik nie pozwoliły rozpocząć budowy nowej szkoły. Dopiero w 1990 r. Samorząd Gminy Gorzyce na czele z wójtem Stanisławem Krawcem zrozumiał trudną sytuację szkoły. Początkowo wspomagał szkołę poprzez niezbędne zakupy i remonty, a w 1992 r. podjął decyzję o rozbudowie szkoły w Sokolnikach. W tym czasie powstał także Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, na czele którego stanął Stanisław Dziura. Komitet wspierał i wspomagał prace budowlane, którymi kierował Pan Wójt. Wiosną 1993 r. przygotowano plac i rozpoczęto budowę. Duża rolę odegrali mieszkańcy Sokolnik, którzy uporządkowali teren i z wielkim zaangażowaniem pracowali przy rozładunkach materiałów ściennych.
Ważnymi wydarzeniami były poszczególne etapy budowy: zalanie fundamentów, położenie pierwszej cegły, wymurowanie piwnic, zalanie stropów, wymurowanie parteru, piętra i założenie dachu już późną jesienią 1995 r., przy opadach śniegu. Przez pierwsze dwa lata szkoła rosła jak na drożdżach. W następnych latach przy kontynuowaniu prac wewnątrz budynku nakłady finansowe rosły, ale były mało dostrzegalne. Mieszkańcy Sokolnik obawiali się nawet, że będzie to budowa dwóch wieków. Dzięki Radzie Gminy oraz Kuratorium Oświaty, które w latach 1997-98 zwiększyły znacznie nakłady finansowe, budowa dobiegła końca. Podczas wakacji 1998 r. mieszkańcy Sokolnik z wielkim zaangażowaniem pracowali przy ostatnich pracach porządkowych w budynku (mycie , czyszczenie, pastowanie , ukwiecanie) i w otoczeniu szkoły. Szczególnie należy podkreślić prace Komitetu Rodzicielskiego, który nigdy nie żałował czasu na rzecz szkoły. Uroczyste otwarcie nowego budynku szkoły odbyło się 19 września 1998 r. Podczas wakacji 1998 r. zostały również rozpoczęte prace przy budowie łazienek w starym budynku szkoły.
Warunki do nauki były już niemal idealne. Do szczęścia społeczności szkolnej brakowało jeszcze sali gimnastycznej. Już w 1999 r. rozpoczęto prace przy budowie sali gimnastycznej, tak że późną jesienią tego roku fundamenty były już gotowe. W latach 2000-2001 trwały intensywne prace finansowane przez budżet gminy i Podkarpackie Kuratorium Oświaty. Wójt gminy Stanisław Krawiec kierował wszystkimi pracami i poświęcał tej inwestycji bardzo dużo czasu. Prace przy sali gimnastycznej opóźnione były z powodu powodzi (lipiec 2001 r.). Uroczyste przekazanie sali gimnastycznej na potrzeby Gimnazjum i Szkoły Podstawowej w Sokolnikach odbyło się 12 grudnia 2001 r.
W roku szkolnym 1999/2000 przeprowadzono reformę w oświacie w ramach, której system 8-klasowy został przekształcony na 6-klasowy. W tym roku klasa ósma uczęszczała jeszcze do szkoły podstawowej. Bardzo ważnym wydarzeniem w dziejach historii Szkoły Podstawowej w Sokolnikach była data 16 października 2003 r. W tym to dniu odbyło się nadanie imienia ks. Jana Twardowskiego oraz przekazanie szkole przez rodziców sztandaru z napisami:
BÓG, HONOR, OJCZYZNA, NAUKA.
Na tą okoliczność wmurowano tablicę pamiątkową z przesłaniem Patrona Szkoły:
“Spieszmy się kochać ludzi , tak szybko odchodzą…”